Column Monte Visser: ‘Ik las de autobiografie van Dirk Scheringa.’

Op de FB-Marktplaats van Opmeer bood Dirk zelf zijn boek aan. Gesigneerd af te halen bij hem thuis. Na wat heen en weer gePeeBeed stond de afspraak op woensdag om 1730. Baukje deed open en meldde dat Dirk er niet was. Wel had hij twee boeken klaargelegd. Ik heb mijn teleurstelling uitgesproken dat Dirk er niet was, de boeken aangenomen en afgerekend en, ik denk altijd out-of-the-box, een boek van mijn eigen hand geheel gratis aangeboden. Dat vond Baukje heel erg leuk.

Het boek van een kleine 250 paginaā€™s geschreven door Jeroen Mei neemt je mee vanaf de geboorte van Dirk in 1950 tot begin 2010. De foto op de cover klopt. Wel beken ik erg lang naar Dirk zijn koppie te hebben gekeken. In het boek vertelt hij namelijk over een ongeluk met glas dat zijn gezicht flink heeft getekend. Ik kon het niet vinden. De tekst op de paginaā€™s staat te laag. De privĆ©fotoā€™s zijn lollig. Tot zover het fysieke boek.

Er zijn twee verhaallijnen, de eerste betreft de levensverloop van de kleine Dirk die duidelijk bijna zijn hele leven worstelt met het gedrag van zijn ouders. Zo lezen we dat de man die in no-time een bedrijf met honderden personeelsleden uit de grond stampt en leidt ouderlijke knuffels moest ontberen en zijn hele leven lang mist. Eerlijk geeft hij aan warmte en liefde in zijn jeugd gemist te hebben en dat dit gemis later opbreekt en zelfs therapie nodig is om dit te ā€˜plekken.ā€ Opvallend genoeg realiseerde hij een concern in geld waarbij hij de verantwoording had om op heel veel spaargeld te passen van inleggers. En dat terwijl zijn moeder hem ooit 60 gulden afnam en nooit terug heeft gegeven. Dirk heeft dat nooit vergeten.

Dirk Scheringa

Het gedrag van zijn ouders heeft ook bij zijn zus sporen nagelaten. Ook zij kampt met twijfel over het gedrag van haar ouders. Hun jongere zusje lijkt er minder moeite mee gehad te hebben. Maar die toont ook nonchalanter, afstandelijker in het boek. Of het een gezond verstand afstand nemen is mag de lezer zelf bepalen. In ieder geval is duidelijk dat Dirk en zijn zus Gepke er samen vaak over gesproken hebben en zoals eerder vermeld een therapeut hebben ingeschakeld om het te verwerken. Voor alle duidelijkheid, de relatie tussen de gezinsleden was niet slecht te noemen. Dirk heeft ze regelmatig bezocht en op het financiƫle vlak geholpen. Lees en oordeel zelf.

Het dagboek beschrijft in vrij korte zinnen en bewoordingen ook het ontstaan van zijn bedrijf. Frisia, Klaproos in Opmeer werd al vlot landelijk bekend. In de jaren 80 bestonden er van elke omroep tv-programmagidsen en Frisia stond er wekelijks in. Ook concurrenten adverteerden. Opvallend genoeg stond er binnen afzienbare tijd als adres Klaproos in Opmeer onder hun advertenties. Overgenomen door Dirk. Als een wervelwind ging hij door de spaar en leenwereld. Het succes kwam volgens Dirk mede door het aantrekken van publiekslievelingen uit de sport. AZ is misschien het grootste voorbeeld. Later ook de schaatsploeg. Dirk ging met hen in schril contrast met het gedrag van zijn ouders bij succes en verlies knuffelend, handenschuddend, glimlachend en soms zwaar ontroerd door het leven. Graag wilde hij met iedereen vrienden zijn en op vriendschappelijke wijze bonafide afspraken maken. Het laat zich raden dat succes altijd makkelijker is dan verlies. Dirk heeft wel eens de deksel op zijn neus gehad.

Aan het einde van het boek is het duidelijk dat Dirk op een hele grote succesgolf heeft verbleven. In willekeurige volgorde kwamen de schilderijen, museum, AZ, DSB stadion, schaatsploegen, klooster, antroposofische kantoren, Rolls Royce, gepantserde Mercedessen, persoonlijke beveiliging, burgemeesters, ministers, Koning en Koningin in zijn leven. Na zijn faillissement bleven er slechts drie dorpsvrienden, zijn gezin, drie huizen, een paar autoā€™s Ć©n een verbeterde band met zijn ouders over.

Mij viel op dat de band met zijn zussen goed bleef, ook nadat zij hun geld verloren bij DSB. Mij viel op dat Dirk zichzelf best goed vindt. Maar heel graag controle en overzicht houdt. Mij viel op dat Baukje gebleven is. Hun relatie, kwam, bleef en is. Opvallend. En juist dat is een zeer aanradende reden om het boek te kopen. Kan on-line,  doch ik denk dat Dirk je graag ontvangt en een gesigneerd boek overhandigd.  

Met BLOIDe groet,

Monte Visser

MonteVisser.com

Schrijver/auteur/columnist