Verzwegen en Vergeten, getuigenissen van een concertvleugel in Huis Midwoud

Komende zaterdag 24 december vertellen Yvo en Frau Buch weer hun film-concert-verhaal in Verzwegen en Vergeten, getuigenissen van een concertvleugel, over hoe ze elkaar vonden en in uiteindelijk Midwoud terechtkwamen, hoe daaruit een concertpodium en een pianomuseum ontstonden en hoe de geschiedenis van één instrument onvoorstelbare en aangrijpende geheimen kan bevatten, waar je achter komt als je maar door blijft zoeken.

Filmconcertverhaal door Yvo Verschoor met persoonlijke verhalen, verbonden door een vleugel en bijzondere plekken. Yvo vertelt over zijn haast obsessieve liefde voor Frau Blüthner en over de gevolgen daarvan: de toevallige vondst van nog een Blüthner, verweesd achtergebleven in een verlaten ziekenhuis. Een jarenlange zoektocht naar haar verleden leidt tot aangrijpende ontdekkingen. Zij was getuige van het afschuwelijke lot van vele duizenden patiënten en gehandicapten. Allemaal werden ze het slachtoffer van de geraffineerde moordmachine van het nazi regime. Hoe heeft dat kunnen gebeuren en waarom werd er na de oorlog decennia lang in de DDR niet over gesproken?

In deze voorstelling, die grotendeels gebaseerd is op 25 jaar onderzoek van Rosemarie Pumb (Berlin-Buch 1932) naar het lot van vergeten mensen, komen persoonlijke verhalen uit heden en verleden via de oude concertvleugel bij elkaar; onvoorstelbare verhalen over uitsluiting, ‘raszuiverheid’ en antisemitisme, over de gruwelen van het nazi-regime.

Verhalen die verteld moeten blijven worden opdat het niet weer gebeurt. Aktion T4 verwijst naar afspraken die in de villa aan de Tiergartenstraße 4 in Berlijn zijn gemaakt over het zo efficiënt mogelijk uitmoorden van mensen met een handicap en/of erfelijke ziekte, en kostte tussen 1939 en 1945 het leven aan ruim 300.000 patiënten door heel nazi-Duitsland.

Deze voorstelling kwam tot stand mede dankzij het Mondriaan Fonds en Dorothée Kaiser (Nationaal Comité 4 en 5 mei.)
Regie: Maarten Mourik.
Onderzoek: Rosemarie Pumb
Vertaling: Ursula Wagner/Claudia Brockmuller
Tekst en muziek: Yvo Verschoor