MEDEMBLIK – Zo begint een inwoner van Medemblik in een brief aan de gemeenteraad en college van Medemblik. Boos over het feit dat meer en meer huizen, en niet alleen in zijn buurt, ten prooi vallen van huisjesmelkers die er dan voor hoge huurprijzen arbeidsmigranten in stoppen. Dit terwijl de gemeenteregels duidelijk zijn, het mag niet. Enkel in plattelandswoningen mogen deze arbeidsmigranten worden gehuisvest.
Tekst loopt door onder de afbeelding
“Maar,” schrijft de briefschrijver, “Ik weet ook wel dat arbeidsmigranten ergens moeten wonen, maar Medemblik heeft duidelijke kaders gemaakt waar wel en waar arbeidsmigranten niet mogen worden opgevangen. Helaas gaat het hier al direct mis. Waar duidelijk wordt aangegeven dat enkel in plattelandshuizen arbeidsmigranten kunnen worden opgevangen zie je in de stad Medemblik meer en meer dat huisjesmelkers huizen opkopen, soms nog voor ze op de markt komen, om daar 4 of meer arbeidsmigranten in huis te vestigen. Vanuit de gemeente Medemblik worden de huisjesmelkers geen strobreed in de weg gelegd want handhaven is iets totaal onbekends voor de gemeente Medemblik.”
Lees ook: Mogen arbeidsmigranten aan Dijkweg in Andijk blijven?
Huisjesmelkers wordt geen strobreed in de weggelegd
Kijk je naar bijvoorbeeld een woonwijk in Medemblik dan is er 1 straat waar de voertaal eerder Pools is dan Nederlands vanwege de vele woningen die worden verhuurd aan arbeidsmigranten, woningen die eerder door huisjesmelkers zijn opgekocht. “Hierbij gaan de huisjesmelkers soms flink brutaal te werk. Een briefje in de bus of ze het huis niet willen verkopen, en enkele weken nog een herinnering of ze al iets hebben besloten. Gemiddeld worden er 4 tot 6 arbeidsmigranten daarna in een woning gehuisvest tegen een schandalig hoge huur, de kosten van een woning moet er zo snel mogelijk uit worden gehaald waarna de kassa pas echt gaat rinkelen,” gaat de briefschrijver verder.
Beleid is klip en klaar, nu nog handhaven
Het beleid voor huisvesting arbeidsmigranten is klip en klaar, het mag niet. Medemblik zelf schrijft: “Huisvesting in woningen in woongebieden is niet toegestaan, met uitzondering van huisvesting voor maximaal 8 buitenlandse werknemers per woning in plattelandswoningen zoals aangewezen in bestemmingsplannen (of in het daarop volgende omgevingsplan). Kort verblijf in woningen door steeds wisselende personen die geen gezamenlijk huishouden vormen, vinden wij niet passend in gebieden met overwegend een woonfunctie.“
Voor de briefschrijver genoeg redenen om volgend jaar zelf in het seizoen op een recreatiepark te gaan vertoeven en zijn huis te verhuren aan arbeidsmigranten en zo tussen de 2000 en 3000 euro per maand op te strijken, of zoals de briefschrijver schrijft, “wat huisjesmelkers kunnen en blijkbaar mogen, kan ik, en velen met mij, ook“
