HOOGKARSPEL – Het hele seizoen liep ze achter de feiten aan, de ene keer ging het perfect, de andere keer liep het voor geen meter en dan gaf ze zichzelf weer de schuld. Irene Schouten is wat dat betreft 1000% topsporter en wil maar 1 ding, ‘winnen’. Verliezen is geen optie voor de Wesfriezin.
De 3000 meter van afgelopen donderdag liet al zien dat de vorm wel weer terug aan het komen was, al moest ze daar nog de zege laten aan Ragne Wiklund, een dag later samen met Marijke Groenewoud en Joy Beune op magistrale wijze wereldkampioen worden en het wereldrecord verbeteren op de ploegenachtervolging, om 5 minuten later ter horen te krijgen dat de ploeg werd gediskwalificeerd omdat bij Beune een deel van de enkel zichtbaar was en dat is verboden.
Zaterdag met de massastart bleek de vorm van Schouten weer terug te zijn, het fluitsignaal klonk en direct ging Irene er volgas vandoor, alleen liet het peloton het deze keer niet toe en achterhaalde Schouten na enkele ronden weer waarop direct haar ploeggenote Marijke Groenewoud er vandoor ging en zelf bijna een ronde voorsprong nam om zo haar wereldtitel te verbeteren..
‘Het team heeft gewonnen,’ vertelde ze later tegen de verslaggever van de NOS. Maar je kon ook duidelijk proeven dat ze het liefst zelf had gewonnen..
Tot afgelopen zondag, ‘Ik werd wakker en voelde direct dezelfde spanning als tijdens de Olympische Spelen,’ aldus Schouten, en dat bleek waarheid te zijn. Ze moest in de laatste race tegen de Noorse Wiklund die net de 1500 meter had gereden.. De eerste ronden ging het gelijk op, je zag Irene regelmatig even naar achter kijken en dan zag ze Wiklund in haar schaduw, maar na 5 ronden werd de versnelling ingezet en die kon Wiklund niet beantwoorden en moest elke ronden vele tienden toegeven op Irene Schouten.
Ondertussen zag het publiek, aangemoedigd door de stadionspreker, dat Irene met iets unieks bezig was, ze reed sneller dan het Nederlands record, gereden tijdens de Olympische Spelen, waardoor het publiek haar nog feller ging aanmoedigen. Toen ze in een nieuw Nederlands record en nieuw baanrecord over de streep kwam ging het dak van Thialf, het publiek was waanzinnig van blijdschap. Maar ook trainer Jillert Anema bleek ineens iemand van vlees en bloed te zijn, in een uniek moment gevat in 1 beeld kon je de emotie hem de baas worden en de tranen in zijn ogen zien staan.
Tekst loopt door onder de foto
Eindelijk had ze dan haar zo gewenste gouden medaille en deze is met diamanten omringt, ook omdat ze als eerste schaatsster het heeft gepresteerd om zowel op de Olympische Spelen en een jaar later op het WK de 5000 meter te winnen.
Ze gaat nu nog 1 marathon rijden om haar teamgenote te helpen Nederlands Kampioene te worden om daarna te gaan genieten van een meer dan welverdiende vakantie, al zal die ook deels afspelen rondom de bouw van Irene en Dirkjan hun nieuwe huis in Hoogkarspel.
Ik heb van pure emotie zitten te huilen op de bank. Wat was het geweldig en wat een race