MEDEMBLIK – De wijkverpleging en thuiszorg komen steeds verder in de knel. Schrijnende situaties zijn inmiddels aan de orde van de dag. Het komt steeds vaker voor dat zorgorganisaties de gevraagde zorg niet kunnen leveren. Dit betekent dat er mensen zijn die met pijn thuis zitten te wachten op wijkverpleging. Ook komt het voor dat mensen niet thuis kunnen sterven omdat er geen wijkverpleging is.
Toenemende vergrijzing, oplopend personeelstekort, bezuinigende zorgverzekeraars, maar ook de inhaalzorg in de ziekenhuizen als gevolg van corona zetten de wijkverpleging steeds verder onder druk.
Vakmanschap
‘Zorgverzekeraars moeten meer oog hebben voor de lange termijn en gaan investeren in plaats van doorlopend te bezuinigen op de tarieven voor wijkverpleging. Verder kan de inzet van technologische hulpmiddelen helpen. Denk aan een apparaatje dat helpt om steunkousen aan te trekken of een bril die de ogen druppelt na een staaroperatie,‘ zegt Jeroen van den Oever bestuurder van ActiZ.
Maar het belangrijkste is dat familie en naasten meer betrokken moeten worden om de zorg voor opa of oma te kunnen blijven leveren. We moeten mantelzorg opnieuw uitvinden en beter faciliteren, met hulp van professionele zorgorganisaties. Van den Oever: ‘Het vakmanschap van wijkverpleegkundigen en medewerkers in de thuiszorg is van onschatbare waarde om de Nederlandse bevolking als geheel zorgzamer te maken. En dat is echt nodig, want de vergrijzing zet de zorg op zijn kop de komende jaren.’
