MEDEMBLIK – Ook dit jaar vindt tijdens de herfstvakantie het Beurtveer plaats, een zeilwedstrijd waarbij tjalken en klippers drie dagen lang het IJsselmeer en Markermeer bevaren zónder motor. Tweemastklipper de Lutgerdina is ruim twee dagen onderweg. Met 6 bemanningseden en 18 passagiers -waarvan 10 met lichamelijke beperking en 8 vrijwilligers- gaan ze er met z’n allen voor om binnen de gestelde tijd alle verplichte havens aan te doen. Lutgerdina-teamlid Anne de Ruijter brengt verslag uit.
Maandag om 14.30u precies zeilde de Lutgerdina met vol tuig in Workum over de startlijn en zette koers richting Medemblik. De oversteek verliep vlot; rond 21.45u was het schip in het zicht van de haven. Het plotseling wegvallen van de wind maakte dat de snelheid afnam tot 0,5 knoop, waarbij het 500 meter voor de haven stil kwam te liggen. Na overleg, besloten we om 22.35u met vijf man met de roeiboot een jaaglijn uit te leggen en vast te maken aan een van de meerpalen in de havenmond. Zo konden we onszelf de haven in trekken. Onder luid applaus kwamen we uiteindelijk rond 23.30u de haven binnen. Het omdraaien in de haven verliep soepel. Met hulp van een weer uitgejaagde lijn gingen we weer het IJsselmeer op. Gelukkig stak de wind weer op.
Tekst loopt door onder de foto
Vanaf Medemblik zijn we op weg gegaan naar Lemmer. Het was een voorwindse tocht, maar door weinig wind, dikke mist en gebrek aan herkenningspunten op de route was het een moeilijk rak. In de vroege ochtend is zelfs besloten om noodgedwongen voor anker te gaan, omdat de oriëntatie helemaal weg was. Gelukkig kwam al snel de zon op en trok de mist weg, waardoor de Lutgerdina Lemmer nog voor het middaguur heeft bereikt.
In Lemmer is de eerste (strategische) 6 uur rust ingezet, omdat de wind zou gaan draaien en er dan makkelijker zeilend de haven uitgekomen kon worden. De loopplank werd op de kant gelegd en met zijn allen is het schip naar de rustplek gejaagd.
Tekst loopt door onder de foto
Na 6 uur werden de zeilen gehesen en werd koers gezet naar de sluis van Enkhuizen. Dit ging niet zonder slag of stoot. De wind hadden we precies tegen en daarom werd er met de bijboot het extra anker met een jaaglijn het meer op geroeid zodat we het schip de haven uit konden trekken. Dit ging zó goed dat het anker helemaal vast zat in de grond kwam te zitten en er uiteindelijk na veel geklungel en gehannes iemand het water in is gegaan om het anker los te wrikken.
De nacht van dinsdag op woensdag begon met heel weinig wind. Later stak deze gelukkig weer op en werd er met volle zeilen richting Enkhuizen gevaren. Dit is de thuishaven van de Lutgerdina, dus hier waren de supporters van het thuisfront om ons aan te moedigen. Na Enkhuizen bleef de wind goed en kon er met flinke vaart naar Amsterdam worden gekoerst. Rond het middaguur was deze bestemming bereikt en begon de tweede en laatste verplichte rustpauze waar ook nog vele andere beurtveer-schepen voor anker lagen. Iedereen bereid zich hier voor op de laatste etappe richting Workum!
