Filmhuis Medemblik: The Father

“The Father” (2020) is een meeslepend drama dat het verhaal vertelt van Anthony, een tachtigjarige man die worstelt met dementie. Anthony wordt zichtbaar een dagje ouder, maar weigert alle hulp van zijn dochter Anne. Terwijl hij zijn omgeving en zijn veranderende gezondheid een plaats probeert te geven, begint hij zijn naasten in twijfel te trekken. Maar ook zijn geestelijke gezondheid en zelfs de reële wereld worden overpeinsd.

Laten we er geen zakdoekjes omheen winden: de kans dat je stuk gaat tijdens deze tearjerker is groot. Maar dat wil je. The Father is een van de mooiste, sterkste en origineelste films van het jaar waarin Anthony Hopkins en Olivia Colman de sterren van de hemel spelen. Deze situatie alleen al is goed voor een flinke brok in je keel. Wat The Father echter extra bijzonder (en voor zover ik weet ongekend) maakt, is de wijze waarop het verhaal verbeeld wordt en gemonteerd is. We beleven de film voornamelijk vanuit de ogen van Anthony. En dus ook vanuit zijn verwarring.

De scènes die zich afspelen in het Londense appartement lijken soms haast ongemerkt in elkaar over te vloeien, maar de details veranderen continu. Dan is de inrichting ineens anders, of dan staat er ineens een andere vrouw voor Anthony’s neus die hij óók herkent als zijn dochter Anne. Huh? Niet alleen de verwarde man vraagt zich constant af wat echt is en wat niet; ook wij als kijker raken volledig gedesoriënteerd. Florian Zeller laat niet alleen zien wat dementie met een persoon doet, hij laat het je ook ervaren voor zover dat kan. Hartverscheurend, verontrustend en tegelijk: briljant.