Daar loopt-ie dan. Hij weet precies hoe het moet. Denkt hij zelf tenminste wel. Ik ben op alles van hem jaloers. Onbekommerd rent hij rond. Laat zich nog nét stoppen voor het oversteken. Als er een scooter langsraast met twee in capuchons verstopte jongens erop wijst hij ze na. ‘Daarom wil ik ook een hoodie, opa. Dan mag ik scooter rijden.’ Jaloers.
Zes is hij! We hebben net een uitgebreide, noem het discussie gehad over diploma’s. Hij vindt het namelijk helemaal niet eerlijk dat er geen diplopa’s bestaan. ‘Er bestaan toch ook Opa’s? En daarom wil ik dat jij er ook een krijgt. Want wij zijn vrienden en ik vind je héél lief.’ Dat verandert vijf minuten later al snel. We zijn onderweg naar school en passeren een grote plas. Herstel, ík wil die plas passeren, hij er dwars doorheen. Op mijn verbod om het te doen reageert hij bijna furieus. ‘Stoute Opa!’ Jaloers op zijn oprechtheid.
Natuurlijk spettert hij dwars door de plas. Hij gegarandeerd natte schoenen, ik een vieze broekspijp. Interesseert mij natuurlijk totaal niet, maar opvoedkundig vertel ik hem nu dat hij de hele dag met natte voeten op school zit. ‘Welnee, die zijn zo droog.’ Jaloers op zijn optimisme. Zo kun je wel ziek worden, verkouden. ‘Nee hoor, verkouden zit in je neus en mijn voeten zijn nat, Opa. Dat kan toch niet.’ Jaloers op zijn eenvoud.
Het schoolplein op lopend verlies ik zijn aandacht een beetje. Huppelend en springend telt hij hardop de cijfers op de grond van de hinkelbaan. Zijn hele gedrag en gezicht showen ‘zin in de dag’. ‘Hoi’ en ‘hallo’ roepend huppelt hij aan mijn hand. ‘Rennen Opa, ik zie de juf!’ Samen rennen we het schoolplein over. Juf complimenteert mij met mijn sprint en ik hijg ‘goedemorgen’. Mijn hand is leeg, want hij rent de deur door naar binnen. Roepend naar een vriendje. Juf pakt haar pedagogische rol en roept hem terug om mij gedag te zeggen. Ik krijg een dikke knuffel en als hij wegrent roept hij: ‘Tot vanmiddag, beste Opa van de wereld.’ Mijn trotse grijns verbouw ik met moeite tot een charmante, beleefde glimlach naar die alleraardigste juffen. Hij mag de hele dag naar ze kijken. Jaloers ben ik op hem. Op alles van hem!
Al maandenlang lang plaats ik korte verhalen van mijn belevenissen rondom mijn paardenwedstrijden en trouwkoetswerk. Maar nu een uit het dagelijkse leven voor alle moeders en kinderen om hun vader te verrassen. Kort en bondig opgetekend met een flinke scheut humor. Uitstekende reviews.
Gewoon snel bestellen, dan ken jij bij je vader aan komen. Ook leuk voor opa’s, moeders, tante’s, ooms of wie dan ook.
Bestel gemakkelijk hier
https://www.boekenbestellen.nl/boek/spes-bona/9789464811124
