Column Monte Visser: ‘#Metoo, niet met you.’

Heel veel kilo’s geleden zat ik ook nog wel eens in het zadel. Dat komt ook omdat je gewoonweg langs de Noord-Hollandse kust beter onder de man dan aangespannen uit de voeten kunt. Vanuit Hargen aan Zee, mooi rossen door de bossen en heel vaak deden we dan in de Berenkuil, een gezellig restaurantje midden in de duinen, een broodje, soepje en wat drinken. Het tentje zelf mankeert helemaal niets aan, behalve dan dat het een kuil is. Onze paarden bonden we altijd aan de balk in een naastgelegen kuil. Trap op, trap af, tafeltje zitten en nu en dan goed luisteren en soms even kijken.

Helaas bleek dat deze keer broodnodig. Nadat ik een paar kinderstemmetjes had horen roepen dat er paarden stonden ging ik even kijken.

Ring ging het belletje bij Monte. Daar stonden mijn paarden omringd door 4 kleine meisjes in fluorescerende jasjes, twee ervan met de capuchon nog op. De minimensjes stonden alleraardigst pogingen te doen om te aaien, maar kwamen toch niet verder dan buik en benen. Trots zag ik mijn paarden hun best doen hun lot te accepteren, alhoewel het gefriemel inclusief ritselen en schreeuwen rond hun benen niet helemaal geruststellend voor ze was. Het vijfde regenjasje was anderhalve kop groter maar zeker 30 jaar ouder: moeder. Die keek mij even aan, dat wil zeggen, die keek naar die man met die rijbroek en rijlaarzen en je zou aannemen dat ze toch niet anders kon bedenken dan dat ik bij die paarden hoorde. Maar ze bleef aanwijzingen geven aan de minimensjes om die lieve paarden te aaien.

Ring, ring, ging het belletje bij Monte. ‘Oké, dames, iedereen nog een keer aaien en zullen we dan de paardjes weer rustig laten staan?’ ‘Laat ze maar even,’ spreekt lichtgevend moedertje, ‘ze vinden ze zo lief.’





















Riiiing, riiiing, gaat de inmiddels volwassen bel bij Monte. Gaat ze nu tegen mij in? ‘Nou, toch heb ik liever dat ze nu stoppen, moeder. Wij zitten even aan een colaatje en als een paard een stap zet is zo’n klein voetje snel beschadigd. Ik wil even rustig mijn colaatje opdrinken.’ ‘Nou meneer, u doet niet erg aardig, ik heb jaren paardgereden, we zijn voorzichtig.’

Riiiing, riiing, riiing, gaat nu een alarmbel bij Monte. Ik kijk weg van moeder en wend mij rechtstreeks tot die kinderen. ‘Dames, jullie moeder wil niet luisteren, maar zo dicht bij die benen is heel gevaarlijk. Dat heeft jullie moeder misschien niet geleerd vroeger, maar ik wel en het zijn mijn paarden. Allemaal nog een keer aaien en dan laten we ze staan.’ ‘En dat’, ik draai me om naar moeder, ‘dat is geen verzoek moeder!!!’

Ik loop de trap op en kijk bewust niet om. Wat kun je nog meer doen? Ik ga mijn paardenmaatjes halen en voorstellen dat we dan maar weer vertrekken. Trap af, naar tafeltje en net als ik het uitleg komt moedertje met de regenjasjes ook de trap af. Ze lopen naar een tafeltje in de hoek waar een hele brave man zit te wachten. Ik heb maar heel kort met moeder kennisgemaakt, maar echt medelijden met die man. Ook de wijze waarop ze, voor dat ze ging zitten, die man meteen de les las over de pannenkoeken op het tafeltje. Niet goed en verkeerd besteld.

Maar de ring, ringbel zakt weg bij Monte, bloeddruk zakt en ik ga ook weer zitten. Dan begint moeder, haar volume iets opschroevend zodat ik het moet horen, te vertellen dat ik geen aardige man ben om ons zo weg te sturen. Omstandig legt ze uit aan haar man dat ze vroeger veel paard heeft gereden en nu gewoon even deze paarden wilde aaien. Dat moet toch geen probleem zijn, ik heb flink verstand van paarden. Goede ervaring voor de meisjes.

RIIIING, RIIING, het hele bos rinkelt als een gigantische brandweeroefening volgens Monte. Ik sta op, loop recht op moeder af en blaf zo luid dat Eb 3 uur vroeger was die dag: ‘Ik heb heel veel verstand van seks en het zou een gigantische goede ervaring voor je zijn, maar ik blijf toch ook van jou af?!’

Al maandenlang lang plaats ik korte verhalen van mijn belevenissen rondom mijn paardenwedstrijden en trouwkoetswerk. Kort en bondig opgetekend met een flinke scheut humor. Ook voor niet dierenliefhebbers lachen vanaf pagina 1. Uitstekende reviews.

Bestel snel voor jezelf of als origineel cadeau.

Deze komt uit Blij met bruidsparen, boswachters en banken.

https://neduboek.nl/?s=monte+visser&post_type=product

Nieuws Redactie

Wij zoeken correspondenten in de gemeente Medemblik, interesse? mail naar redactiemedemblikpraat@gmail.com De redactie van Medemblik Praat probeert zo foutloos mogelijk berichten te plaatsen, maar de redactie is geen robot en kan dus fouten maken. Ziet u een fout, mail dan even naar redactie@medemblikpraat.nl Heeft u iets te melden, mail naar redactie@medemblikpraat.nl Voor adverteren op de website mailt u naar info@hbpmedia.nl.

https://medemblikpraat.nl