Als ondernemer ben ik altijd bezig met duurzaam ondernemen. Dat doe ik niet zozeer voor de houdbaarheid van mijn supermarkten, maar omdat ik verantwoordelijkheid voel, wil en kán nemen voor onder andere voedselschaarste en verspilling, armoedebestrijding, laaggeletterdheid en een inclusieve samenleving. ‘Een inclusieve samenleving, dat klinkt mooi, Monique, maar weet je wel hoe vaak wij tegen de weerstand van bedrijven en hun directeuren aanlopen?’ Ik hoor het je denken. En ik geloof graag dat dit zo is. Ook ik heb de ervaring dat ondernemers en ambtenaren niet dezelfde taal spreken. Hierbij speelt ook mee dat wij, ondernemers, vaak pas tegen het einde van de rit aan tafel worden uitgenodigd. We krijgen dan de vraag of we willen meedenken en -doen. Maar waarover hebben wij nog zeggenschap als het plan al zo goed als rond is? Dit is niet de manier waarop echte verandering tot stand komt. Pas als ondernemers vanaf het begin betrokken worden, kunnen we samen wat teweegbrengen. Dat gezegd hebbende: Hoe denken jullie over open hiring? Goed idee? Zullen we er samen eens naar kijken?
We weten dat mensen die een zinvolle invulling van hun dag hebben, bijvoorbeeld een baan, veelal tevreden mensen zijn. Zij ervaren (werk)geluk en groei van hun eigenwaarde en zelfverzekerdheid. In mijn bedrijven heb ik vanuit die gedachte het concept van open hiring uitgerold. Met succes, al was ik in eerste instantie wat sceptisch. Zoals open hiring bij Greyston Bakery in Amerika is ingezet, daar geloofde ik wel in. Maar hoe was dit te vertalen naar de Nederlandse situatie? Afijn, na een kop koffie met een medewerker van Start Foundation raakte ik toch enthousiast. Laten we het proberen!
Het is tenslotte een mooie kans om met een bredere blik naar nieuwe medewerkers uit te kijken. Tijdens de wervingscampagne hebben we ons vooral gericht op houding en gedrag. Kennis en kunde kan je immers aanleren en met een scherpe functieomschrijving hoeft er geen probleem te zijn – wie solliciteert er naar een directeursfunctie als dit niet bij diens competenties past? Uiteindelijk hebben we via open hiring zes mensen aangenomen voor een eerste termijn, van wie we er vier een verlenging hebben kunnen aanbieden. Ik heb mij wel verbaasd over de telefoontjes na het in dienst treden van deze nieuwe medewerkers. De jobcoach: ‘Hé, zeg even tegen mijn manager dat kandidaat X via mij binnengekomen is.’ En wat te denken van het advies om de inschrijflijst eindeloos lang open te stellen? Hoe motiverend is dat? ‘Jazeker, ooit krijg je de baan, maar er staan op dit moment nog zestig kandidaten vóór je op de lijst.’ Ook de weerstand – niet alleen uit het bedrijfsleven – was niet gering. In de supermarkt, horeca of schoonmaakbranche ziet iedereen het wel zitten, maar verschuift het vizier naar de eigen organisatie, dan dragen ondernemers al gauw allerlei mitsen en maren aan. Die weerstand, kijk daar eens voorbij. Denk aan de kans die je mensen kunt bieden om weer te groeien en bloeien, zonder hinder van ballast uit het verleden. Ik weet zeker dat er in elke organisatiefuncties te vinden zijn die via open hiring kunnen worden ingevuld. Niet alleen in het bedrijfsleven.
Zou het niet een enorm krachtig signaal zijn aan alle werkgevers en ondernemers als ook overheidsinstanties dit oppakken? Ik denk graag mee!
Monique Ravenstijn, eigenaar van Jumbo Monique, oprichter van Stichting Jeelink, schrijver van ‘Voorbij de THT’, ‘Wij van Jeelink’ en ‘Hoe dan?’
Bron: sprank magazine
Dit is een magazine die word verspreid onder beleidsmakers binnen het sociale domein
