Stel je voor: één grote gemeente West-Friesland, waarin Hoorn, Enkhuizen, Medemblik, Drechterland, Stede Broec, Koggenland en Opmeer opgaan in een krachtige bestuurlijke eenheid. Een fusie van zes gemeenten, met als doel een efficiëntere overheid, meer slagkracht en betere dienstverlening. Het klinkt ambitieus, misschien zelfs logisch, maar is het ook wenselijk?
De voordelen
Voorstanders van een fusie wijzen op de voordelen. Eén grotere gemeente betekent minder bestuurlijke versnippering, minder ambtenaren en een efficiëntere verdeling van middelen. Samen sta je sterker als het gaat om provinciale en landelijke subsidies, infrastructuurprojecten en economische ontwikkelingen. Bovendien kan er een eenduidig beleid worden gevoerd over thema’s als woningbouw, duurzaamheid en mobiliteit, zonder dat gemeenten elkaar tegenwerken of concurreren.
Ook voor inwoners kan het voordelen hebben. Denk aan een verbeterde dienstverlening, waarbij er minder bureaucratische rompslomp is en digitalisering en automatisering sneller kunnen worden doorgevoerd. In plaats van zes verschillende gemeentelijke loketten, zou er één duidelijke ingang zijn voor aanvragen en ondersteuning. Dit zou met name gunstig kunnen zijn voor bedrijven en organisaties die nu met verschillende gemeentelijke regels en procedures te maken hebben.
De nadelen
Maar niet iedereen ziet de fusie als een goed idee. Een van de grootste zorgen is het verlies van lokale identiteit. West-Friesland is een regio met sterke tradities en gemeenschappen, en inwoners van bijvoorbeeld Enkhuizen of Medemblik voelen zich niet zomaar verbonden met Hoorn of Opmeer. Lokale politiek, die nu dicht bij de mensen staat, kan verder van de burger af komen te staan. Waar nu dorpsraden en wijkinitiatieven makkelijk bij het gemeentebestuur aankloppen, kan dat in een grote gemeente ingewikkelder worden.
Daarnaast is er de vraag of groter ook daadwerkelijk beter betekent. Grotere gemeenten hebben soms juist last van bureaucratische logheid en minder maatwerk in beleid. Bovendien kunnen kleine kernen in zo’n grote gemeente ondergesneeuwd raken door de belangen van grotere plaatsen als Hoorn of Medemblik. De angst is dat besluitvorming steeds meer gericht zal zijn op de stedelijke gebieden, terwijl de kleine dorpen en buurtschappen minder aandacht krijgen.
Conclusie
De fusie van de West-Friese gemeenten is een discussie die gevoerd moet worden, waarbij zowel de praktische voordelen als de emotionele bezwaren zwaar wegen. Voorstanders zien kansen voor een efficiëntere en sterkere regio, terwijl tegenstanders vrezen voor verlies van identiteit en lokale betrokkenheid. De vraag blijft: willen we een daadkrachtig en eenduidig West-Friesland, of behouden we liever de vertrouwde kleinschaligheid? Het is een keuze die de toekomst van de regio zal bepalen.
