- Ernstige persoonlijkheidsstoornis, een thrillseeker
- ,,Het slachtoffer was niet meer in staat om op te staan en een keukenmes te gaan halen”
- Blinde woede
- geluksengeltje
Ik wil jullie mee terugnemen in deze column naar 28 april 2014, de hulp van Michelle Koek liep haar woning binnen en wat zij daar aantrof met gruwelijk zijn geweest, de latere foto’s in het dossier lieten veel bloed zien, en niet alleen op de grond waar ze lag.
De zaak draait om een mislukte verkoop van een kringloopwinkel van 1 van de daders, de destijds 41-jarige Jawed H. uit Andijk, deze besloot na een periode van veel problemen zijn kringloopwinkel voor 6000 euro te verkopen aan Koek. Maar H. kwam in die tijd in een zware depressie terecht en verdween een tijdje spoorloos van de aardbodem, zijn vrouw heeft toen de verkoop afgehandeld maar onder druk van Koek werd de inboedel voor maar 500 euro verkocht.
Toen H. weer terugkwam in Nederland, H. bleek in Engeland op zoek te zijn gegaan naar werk als autospuiter, belde hij zijn zwager, de 31-jarige Michel S. en vroeg hem of hij met hem mee wilde gaan naar Koek om te gaan praten of Koek de resterende 5500 euro wilde betalen. S. zat op dat moment in een inrichting in Eindhoven waar hij net was vrijgelaten vanwege een ISD-maatregel.
Beiden troffen elkaar op het station in Amsterdam en gingen samen met de trein naar Bovenkarspel vanwaar zij lopend de 6.7km naar Koek’s huis in Andijk aflegden. Bij het huis aangekomen liet Koek de beide mannen binnen om aan de keukentafel te gaan praten over de fout gelopen afhandeling van de verkoop van de kringloopwinkel.
Uit het onderzoek kwam naar voren dat beide mannen Koek hebben vastgehouden, hebben geprobeerd te wurgen door een koord/kabel om de keel/nek van Koek te binnen en aan te trekken. Toen dat niet het gewenste effect had is S. begonnen met slaan en schoppen tegen het gelaat van Koek en is Koek ook 2x met een aardappelschilmesje in de nek/hals gestoken.
,,Het slachtoffer was niet meer in staat om op te staan en een keukenmes te gaan halen”
Toen Koek eenmaal levenloos badend in het bloed op de vloer van de keuken lag zijn beiden heren door het huis gaan lopen om op zoek te gaan naar een kluis of geld, hierbij hebben zij een enorme ravage veroorzaakt van opengetrokken kasten en laden. Toen dit geen succes opleverde zijn beide mannen vertrokken, het aardappelschilmesje en de kabel namen zij met zich mee. Beiden verklaren deze te hebben weggegooid maar zowel het aardappelschilmesje als de kabel zijn niet meer teruggevonden, ook niet tijdens de zeven dagen durend onderzoek die de recherche heeft gehouden om en in het huis van Koek.
Geluksengeltje
Dat ook de recherche soms een geluksengeltje heeft blijkt wel als op 5 juni via misdaad anoniem de politie een tip krijgt over ene Michel S. die zegt bij de moord in Andijk te zijn geweest. De recherche is direct een onderzoek naar S. gestart en al snel kwamen DNA-samples overeen waarop op 19 augustus 2014 Michel S. kon worden aangehouden en op 21 oktober Jawed H. die later nog het verwijdt kreeg dat hij niet alles vertelde tijdens de verhoren, dat hij meer wist bleek wel uit telefoontaps.
H. zijn mobiele telefoon was door de recherche gehackt en konden vanaf afstand meeluisteren toen de mobiele telefoon van H. in de woonkamer op tafel lag, de microfoon kon vanaf afstand worden aangezet zonder dat H. of zijn vrouw hier weet van hadden.
Michel S. aan de rechter dat hij zich juist heeft verdedigd omdat Michelle Koek op hem af kwam en hem wilde steken met een mes, daarbij zou hij een diepe gapende wond aan zijn hand hebben opgelopen, iets dat weer wordt ontkracht via de verklaring van Jawed H. die vertelde een lichte kras op de hand van zijn zwager te hebben gezien.
Ernstige persoonlijkheidsstoornis, een thrillseeker
Tijdens meerdere psychologische onderzoeken in het Pieter Baancentrum kwamen de onderzoekers bij S. tot de conclusie dat hij ernstige persoonlijkheidsstoornis had en een thrillseeker zou zijn die kickt op geweld. Ook de geschiedenis van S. was debet aan het geweld op die bewuste avond. S. had al een fors strafblad en had op 31-jarige leeftijd al vele jaren doorgebracht in de gevangenis.
De meeste veroordelingen zijn voor vermogensdelicten en mishandelingen. S. is een notoire drugs- en alcoholgebruiker en heeft ADHD en heeft geen enkele sociale vaardigheid. De onderzoekers van het Pieter Baancentrum waren dan ook van mening dat S. naast een celstraf ook TBS met dwangverpleging moest krijgen. Tijdens de inhoudelijke zitting liet S. weten het daar wel mee eens te zijn en liever eerst TBS met dwangverpleging zou krijgen en later pas de celstraf zou gaan uitzitten.
Veroordeeld tot celstraffen en TBS met dwangverpleging
De rechter in Alkmaar veroordeelde beiden tot lange celstraffen van 8 jaar en TBS met dwangverpleging voor S. en 9 jaar voor H.. S. en H. lieten weten in hoger beroep te willen gaan, maar H. trok het hoger beroep in en beruste in de 9 jaar die hij moest zitten.
Voor S. ging het hoger beroep wel door, niet tegen de strafmaat maar omdat hij graag eerst het TBS traject in wilde gaan omdat zijn detentie zijn geestelijke toestand sterk deed verslechteren en niet alleen een gevaar voor zichzelf zou worden maar ook voor zijn mede gedetineerden en de bewakers.
In het hoger beroep ging het hof mee in zijn vraag voor eerst TBS .
Op 20 oktober 2020 werd zijn TBS voor de eerste keer weer met 2 jaar verlengd, zowel op verzoek van S. maar ook op die van zijn artsen. Zijn TBS met dwangverpleging werd op 20 september 2022 wederom voor 2 jaar verlengd, ondanks dat S. vond dat het redelijk goed met hem ging en ook de artsen van de Tbs-kliniek in Groningen waar S. verblijft vooruitgang bij hem zagen viel hij toch weer terug in zijn oude gewoonte toen hij eind 2020 niet terugkeerde van een onbegeleid verlof, S. bleek later buiten westen te zijn door het vele alcohol dat hij tot zich had genomen, ook in maart 2021 ging het weer mis met S. en werd hij op de crisisafdeling van de Tbs-kliniek opgenomen omdat hij in een psychose was gekomen, later bleek dat hij met zijn medicatie had zitten te rommelen.
Geen medicatie nodig
S. vond dat hij helemaal geen medicijnen nodig had, vertelde hij, ‘ik heb vroeger ook geen medicijnen gebruikt,’, iets waar zijn behandelaars het totaal niet mee eens waren. Volgens zijn behandelaars had S. geen tot weinig besef van zijn ziekte. De rechter verlengde zijn TBS met dwangverpleging wederom met twee jaar.
Deze maand besloot de rechter in Alkmaar dat de TBS met dwangverpleging wederom met 2 jaar gaat worden verlengd omdat veel pogingen om S. te resocialiseren mislukten omdat hij nog steeds drugs zou gebruiken. S. vond dat geen probleem, ‘maar ik ben nu wel clean’ en dat blijkt ook uit controles. De behandeling is erop gericht dat hij van de drugs af blijft, omdat hij daar agressief van kan worden
S. is ondertussen overgeplaatst naar een andere kliniek waar zijn behandeling weer opnieuw is opgestart S. zei dat hij het niet eens is met het beeld dat van hem in een rapport van de kliniek wordt geschetst. Daarin staat dat hij grensoverschrijdend is naar vrouwen toe en homofobe uitspraken heeft gedaan.
Bovendien zou hij handtastelijk zijn, maar S. ontkende dat en zei dat hij gewoon sociaal ien vriendelijk is. Hij erkende wel dat hij tamelijk eigenwijs is en zei ook dat hij het een chaotische toestand vindt in de kliniek. ,,Er was helemaal geen plan en ze luisteren niet naar je.” Inmiddels zou hij beter meewerken aan zijn behandeling en dagbesteding, maar volgens de psycholoog is er nog een lange weg te gaan. Het belangrijkste is volgens hem dat S. clean blijft. ,,Dan kunnen er stappen worden gezet.”
Over 2 jaar gaat de rechter weer kijken of zijn TBS met dwangverpleging voor de vierde keer wordt verlengd of dat hij kan beginnen aan het uitzitten van zijn straf van 8 jaar, 7.5 jaar effectief. Mocht de rechter besluiten om het TBS traject weer te verlengen dat heeft hij er al een langere TBS dan celstraf opzitten.
Opvallende feiten uit het onderzoek
Natuurlijk de meest opvallende feit was dat de recherche vanaf afstand de microfoon van zijn mobiele telefoon kon aanzetten en zo alle gesprekken kon meeluisteren en opnemen. Een ander opvallend feit was de verspreking van H. toen hij liet vallen dat hij wist wie Michelle had vermoord. De moordwapens, het mes en het snoer, zijn nooit teruggevonden.
Tijdens de zittingen bleek al snel dat S. ernstige psychische problemen had, zeer nerveus, een wandelende tijdbom die elk moment kon ontploffen, er was ook extra politie aanwezig voor het geval dat.
