Strandvogels gooit eigen glazen in en moeten nu de nacompetitie spelen

ONDERDIJK – Het valt niet mee, zelf nergens meer om spelen totdat de nacompetitie begint, en dan een ploeg treffen die alleen bij een winstpartij zeker is van handhaving in de 3e klasse. Dat was dan ook goed te zien in Wieringerwerf. Vanaf de aftrap was Strandvogels niet bij machte om het fysiek sterke DWOW goed partij te bieden en keek het al snel tegen een kansloze achterstand aan. De ploeg verdient credits voor de tweede helft, waarin het beter voor de dag kwam, maar al met al is het duidelijk dat er flink wat werk aan de winkel is voor de nacompetitie.

Tekst: Gerald Broederz. Foto: Jorrit Kaarsemaker

De wedstrijd dan, want de toeschouwers stonden nog niet op het zonnige complex toen de gastheren hun gewenste voorsprong al te pakken hadden. Een gehavend Strandvogels (Tim Broersen en Dawid Zerek ontbraken door een schorsing, Gerald Broedersz en Tijmen de Kroon stonden geblesseerd langs de lijn en Merlijn Weel en Rowin de Wit hadden andere verplichtingen dit weekend) keek binnen 3 minuten al tegen een 1-0 achterstand aan. Een vlot lopende aanval over de rechterkant van DWOW werd besloten met een lage voorzet, waar de linksbuiten alleen maar zijn voet tegen aan hoefde te zetten.

Strandvogels was, zeker in de beginfase, niet bij machte om iets te creëren, de enige mogelijkheid was er voor Bryan Broedersz, die de bal bij een uittrap zo in de voeten kreeg geschoven van een tegenstander. Hij had jammer genoeg iets teveel tijd nodig, waardoor zijn schot geblokt werd. Strandvogels leek optisch gezien wat meer aan het voetballen te komen, maar het was DWOW dat via de eerste de beste aanval profiteerde. De linksbuiten die eerder de 1-0 voor zijn rekening nam, was Tigo Harder te snel af en schoot de bal richting doel. Edwin Hoogland kreeg zijn handen er nog tegenaan, maar de bal kwam vol effect tegen lat en paal. Jan Ruiter kreeg de bal niet weggewerkt op de doellijn en een DWOW’er kwam vol overtuiging in glijden om de 2-0 op het bord te zetten.

Na deze treffer brak er een fase aan die het best omschreven kan worden als hotse-knotse-begonia voetbal. Op de harde grasmat was niet te zien dat dit een wedstrijd in de 3e klasse was. Vooral Strandvogels leverde continue simpele ballen in en het was dan ook wachten op de 3-0. Die kwam er na een minuut of 25, toen een lange bal ervoor zorgde dat de linksbuiten (weer hij) een 1-op-1 duel met Mitch Hofland aan moest gaan. Mitch probeerde van alles, maar kon niet voorkomen dat Edwin in actie moest komen. Die pareerde de bal, maar de rebound kwam precies voor de voeten van de aanvaller, die de 3-0 eenvoudig in het lege doel kon schuiven.

Strandvogels was al gesloopt, maar mocht DWOW en Edwin Hoogland dankbaar zijn dat het slechts 3-0 bleef. In deze fase hadden er zeker nog twee a drie treffers bij gekund. Strandvogels noteerde na deze fase zijn eerste doelpoging, maar het schot van Bryan ging net naast. Na iets meer dan een half uur spelen volgt er een ‘wat-als-moment’. Want wat als de scheidsrechter 1 seconde had gewacht met fluiten? Jordy Weel won een kopduel en dat zorgde ervoor dat Bryan alleen op de keeper af ging. Ware het niet dat de scheidsrechter besloot te fluiten voor een overtreding op Jordy, waardoor we nooit zullen weten of het 3-1 had geworden, maar het had wel een oppepper kunnen zijn voor de Onderdijkers.

In de rust besloot Martin Glim om direct al zijn drie wissels te gebruiken en wat meer vooruit te gaan spelen. Dat sorteerde bijna direct in de 3-1, maar het schot van Aleks Zerek werd net geblokt. Strandvogels speelde met wat meer overtuiging, terwijl DWOW de voorsprong logischerwijs koesterde. Toch kwam de 3-1 vrij snel. Matthijs Huisman, net in de ploeg, kreeg de bal aangespeeld door een tegenstander die de bal weg werkte voordat Mike Dudink een pass kon geven. Matthijs maakte het karwei keurig af en Strandvogels had de aansluiting. De grensrechter gooide zijn vlag nog omhoog en werd in eerste instantie door de scheidsrechter gehonoreerd. Ongeloof bij Strandvogels, en DWOW leek ook te beseffen dat dit een mazzeltje was. De scheidsrechter besloot opheldering te vragen bij zijn assistent en besloot de treffer toch goed te keuren. Dat zie je niet vaak.

Strandvogels leek hier zo van onder de indruk dat het binnen een minuut bijna weer 4-1 werd, maar Edwin Hoogland greep goed in. Toch vloeide de overtuiging wat weg uit het Onderdijker offensief na rust. Tom Bakker en Matthijs kregen allebei last van blessures, maar omdat de wissels waren opgebruikt moesten zij doorspelen met lichte pijntjes. De wedstrijd ging daardoor uit als een nachtkaars, maar zo’n 10 minuten voor tijd nog een mooi sportief moment, toen Jordy Weel alle tijd had om een panklare voorzet te geven, maar een tegenstander geblesseerd naar de grond ging. Jordy besloot de bal uit te schieten, onder applaus van de tegenstanders en scheidsrechter. Grote klasse!

Minder sportief was de harde overtreding die Bryan Broedersz nog moest incasseren in de laatste minuut, maar de scheidsrechter, die eerder Jordy een makkelijke gele kaart gaf voor een lichte overtreding, besluit de sterspeler van DWOW te sparen (voor de 2e keer)… Nadat de keeper van DWOW nog een publiekswissel kreeg, na zoveel jaar trouwe dienst, besloot Edwin bijna nog dat de gastheren nog een treffer cadeau kregen, maar gelukkig herstelde hij zich nog knap.

Voor Strandvogels is nu duidelijk wat er moet gebeuren om het 3e klasse schap nog met een jaar te verlengen. Op 11 juni spelen de Vogels thuis tegen de winnaar van het duel Egmondia-Kwiek ’78, twee periodekampioenen uit de 4e klasse A en B, die elkaar komende zondag ontmoeten. De winnaar van de confrontatie op 11 juni speelt dan op 18 juni op neutraal terrein de finale om in de 3e klasse te blijven/komen. De tegenstander komt uit de winnaar van de wedstrijd tussen Succes en Victoria O, die het in de 2e ronde op gaan nemen tegen de andere herkanser: RKEDO.

Strandvogels heeft op het oog een goed seizoen gedraaid, maar zal toch ontevreden zijn over de laatste serie. Na een moeizame start met 3 punten uit 8 wedstrijden, leek de ploeg de smaak te pakken te hebben, maar na de prachtige overwinning tegen VVS’46, herhaalde de ploeg de eerdere serie door uit de laatste 8 wedstrijden ook maar 3 punten te pakken. Aan Martin Glim en de spelers de taak om de komende anderhalve week de neuzen dezelfde kant op te krijgen, om vlijmscherp aan de nacompetitie te gaan beginnen. Tot dan!